Niewątpliwie, w ostatnich kilku sezonach szarość jest numerem jeden, jeśli chodzi o najczęściej wybierany kolor. Głównie stosowana jako kolor ścian oraz mebli tapicerowanych, rzadziej – przy meblach drewnianych. Skąd tak duże zainteresowanie właśnie tą barwą, która jeszcze jakiś czas temu była synonimem nijakości i braku wyrazu?

Otóż cechy, które wcześniej miały wydźwięk negatywny, stały się głównymi atutami szarości.

Po pierwsze – jest to kolor neutralny, który najłatwiej dostosowuje się do wnętrz. Większość kolorów właśnie dzięki szarości zyskuje większą wyrazistość i szyk. Wystarczy sobie wyobrazić limonkowego czy turkusowego jaśka na popielatej sofie.

Po drugie – szarość wygląda ciekawie i elegancko w połączeniu kilku swoich odcieni w jednym miejscu (różnice w odcieniach np. ściany, narożnika, dywanu i obić krzeseł). W przypadku innych kolorów taki miks wypada raczej mało korzystnie.

Po trzecie – jest to barwa nieinwazyjna. Cecha ta jest atutem, gdyż nawet duże narożniki w szarości nie są w stanie przytłoczyć pomieszczenia. Wyjątkiem mogą być jedynie bardzo ciemne odcienie – marengo, grafitowy i ciemniejsze.

Istnieje jednak kilka pułapek, o których należy pamiętać wybierając szarość.

Kolor ten może być tworzony również na podstawie innych kolorów, tzw. wygaszanie barwy. W takim wydaniu szarość może silnie zdominować wnętrze oraz ograniczyć możliwość wyboru kolorystycznego dodatków. Należy również pamiętać, iż szarość w większości przypadków uwypukla pozostałe kolory, dlatego trudnym jest niebanalne łączenie szarości z beżami (mogą stać się po prostu żółte) czy odcieniami brązu (może powstać wrażenie, iż kolory zostały połączone przypadkowo).

W ogólnym rozrachunku przemyślanie dobrana szarość mebli będzie tworzyła wspaniałe tło dla ulubionych dodatków. Wystarczy ich zmiana i wnętrze może ożyć na nowo.

Zdjęcie pochodzi ze strony: http://www.homebook.pl/posty/173/projekt-mieszkania-dwupoziomowego-konkurs
W projekcie mieszkania wykorzystano szary narożnik Makalu wg projektu klienta.